Sociaal isolement ligt op de loer als je zintuigen of je lijf en leden gebreken (gaan) vertonen. Is het onderwerp voor jou een taboe? Wat doe je eraan om een “taboe” te doorbreken?
Ligt een sociaal isolement op de loer als je lichaam gebreken vertoont en hoe doorbreek je een eventueel taboe over het onderwerp? Praat je daarover of niet? “Veel mensen met een gehooraandoening doen vaak alsof ze meer horen dan in werkelijkheid zo is. De communicatie verandert en ook schaamte speelt soms een rol. De invloed op het dagelijkse leven en het functioneren is groot. Het kost meer moeite en energie om alles te volgen. Dat is wennen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor mensen in je omgeving” Een citaat dat ik las uit het informatieboekje van september 2019 van de NVVS Afdeling Zuid-Oost Brabant.
Taboe
De afgelopen weken zag ik afleveringen van Taboe van Philippe Geubels. Op zijn karakteristieke wijze doorbrak hij het taboe rondom o.a. ernstig (terminaal) zieke mensen, slechtziendheid en blindheid. Voor diegenen die het niet gezien hebben: In een gezellige woonboerderij ontvangt hij 5 mensen met (in deze uitzending) een visuele handicap die vervolgens een week bij hem logeren. Allerlei “doodnormale” zaken zoals koken, wijn inschenken, noem het maar op, passeren de revue. Er wordt samen over gesproken, grapjes gemaakt. Afwisselend interviewt Philippe zijn gasten vrij serieus, maar ook met de hem kenmerkende ondeugende humor en zie je fragmenten uit de theatershow die hij ervan maakte. Het wordt nooit zwaarmoedig en er lijkt geen sprake van een taboe.
Een “taboe” doorbreken met humor….
Het is niet iedereen gegeven om zó in het dagelijks leven om te gaan met tegenslagen en je bent ook niet iedere dag in de stemming om de draak te steken met je gebreken. Toch kunnen hulpverlener en hulpzoekenden er soms ook wat van:
“Gebruik je soms ook het kunstgebit van je vrouw als je gebit je in de steek laat?”
De zeer directe vraag destijds van de zelf slechthorende audioloog aan een patiënt die vertelde dat hij in geval van nood gewoon het hoortoestel van zijn vrouw zou gebruiken. Hij had geen hoortoestel nodig.
“Ik denk dat ik mijn oortjes maar thuis laat”,
Dat was het vastbesloten voornemen van een jonge vrouw die een personeelsuitje had in een restaurant, “want mèt mijn oortjes wordt elk bestekgeluid toch mee versterkt!”
Sociaal isolement bij gebreken een taboe onderwerp?
Deze cursist was zich bewust van die mogelijkheid, maar ging daar op zo’n ontspannen manier mee om. Met humor, openheid en soms ook een stukje voorlichting naar haar collega’s en cliënten kreeg het isolement geen plaats in haar leven.
“Bèn jij wel doof? Je bent de enige die het heeft gehoord?”
Met deze zin kwam ze een week later lachend binnen. De grote groep collega’s was over twee tafels verdeeld en communiceerden even samen. Natuurlijk een onmogelijke opgave in een vol restaurant, maar als je kunt spraakafzien ben je opeens in het voordeel! Gehóórd of gezíen?
Humor…. práten over je probleem
Taboe! Het programma van Philippe Geubels geeft zo’n mooi inkijkje in een wereld waar jij misschien (nog) niet mee in aanraking bent gekomen. Daarom hoop ik ook dat het programma nog een tijdje doorgaat en dat het thema slechthorendheid/doofheid ook aandacht krijgt.
Spraakafzien is meer dan liplezen…..
Ook tijdens de lessen spraakafzien lachen we vaak, relativeren en bespreken we hoe je daarbij zèlf als slechthorende het voortouw neemt. De regie nemen, creatief daarin zijn en zo het eventuele taboe rond jouw probleem maken tot een bespreekbaar onderwerp. Een cursus spraakafzien is daarom méér dan alleen maar een technische cursus. Naast alle andere hulpmiddelen ter ondersteuning of compensatie van je gehoor een investering voor een actief en communicatief leven.
Een sociaal isolement? Dat gun je niemand dus toch ook niet jezèlf?
Wil je meer lezen over spraakafzien en gehoor: via info@slin kun je een brochure aanvragen.
Wil je meer blogs lezen over spraakafzien? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/waarom-jij-wel-fiets-en-sinaasappelsap-hoort-en-niet-kriebelhoest/
Benieuwd naar wie Philippe Geubels is (voor het geval je hem niet kent) https://www.philippegeubels.be
Ik denk dat je met wat gepaste humor het voor de ander gemakkelijker maakt om er goed mee om te gaan.
Ja, vaak is daarna de drempel weggehaald en krijgt de andere “partij” een soort van handvat hoe er met jou mee om te mogen gaan. Dat kwam zo mooi in de afleveringen van Taboe naar voren.
Bedankt voor de kijktip! Ik denk dat een beetje humor het leven leuk en draaglijk maakt, vooral als je ernstig ziek bent.
Graag gedaan en bedankt voor je reactie!